SCHIEDAM

'Verrassend en lichtvoetig' noemde het publiek het werk van Levi van Veluw in het Stedelijk Museum Schiedam. Hij werd daarmee uitgeroepen tot publieksfavoriet van Volkskrant Beeldende Kunst Prijs 2015.

RUTGER PONTZEN

Levi van Veluw is uitgeroepen tot de publieksfavoriet van de Volkskrant Beeldende Kunst Prijs 2015. Dat werd zondagmiddag in het Stedelijk Museum Schiedam bekendgemaakt, tijdens de slotdag van de tentoonstelling waarop het werk van de vijf genomineerde kunstenaars te zien was. Vorige maand was Bram De Jonghe al door de jury uitgeroepen tot winnaar van de kunstprijs, die dit jaar voor de negende keer werd georganiseerd.

Mooi was de omschrijving waarmee een van de bezoekers de favorietenstatus van Van Veluw aanprees. Namelijk door 'letterlijk' aan diens naam allerlei kwalificaties te verbinden: verrassend, escapistisch, lichtvoetig, uniek en wentelend. Tel de vijf typeringen bij elkaar op en je krijgt inderdaad een (haast) volledige omschrijving van Van Veluws werk.

Van Veluw (1985) studeerde acht jaar geleden af aan de ArtEZ- academie in Arnhem, kreeg vervolgens enkele kleinere presentaties en rolde daarna al snel het (internationale) museumcircuit binnen. Een gedroomde start voor een aankomend kunstenaar die vorig jaar door het 'verzamelechtpaar' Bob en Renee Drake voor de kunstprijs werd voorgedragen.

In het Stedelijk Museum Schiedam liet de kunstenaar houtskooltekeningen, een video en een ruimtelijk werk zien, dat was gebaseerd op omgevallen, omver gekukelde of anderszins ingestorte constructies. Onder de titel The Collapse of Cohesion (de ineenstorting van samenhang) dondert een wereld in van kleine voorwerpen, vliegen bolletjes door de lucht die veilig in kasten leken te zijn opgeborgen, drijven geometrische vormen in het water of wordt meubilair door een zwarte ruimte geslingerd.

Het werk is, hoewel stilstaand of enkel traag voortbewegend, uitermate filmisch. In een reportage in het tv-programma Opium was te zien hoe Van Veluw daadwerkelijk hele kasten, trekkend aan dunne draden, laat omvallen. Waarna honderden kleine, hoekige vormen op de grond stuiteren. Alles gefilmd met snelheid van 1.000 frames per seconde om een perfecte slow motion te krijgen, die bovendien de chaos uitermate gestileerd in beeld brengt.

Het publiek wist het in groten getale te waarderen, gezien de royale voorsprong die hij had op de andere kunstenaars: naast De Jonghe, ook Koen Taselaar, Dina Danish en het duo Sander Breure & Witte van Hulzen. 'Van chaos naar ordening, [...] van herrie naar stilte', typeerde een bezoeker Van Veluws ontkiemende oeuvre. 'Fascinerend monnikenwerk', volgens een andere. 'Hij laat mooi zien hoe georganiseerd wij denken en wat schoonheid toeval kan opleveren', volgens een derde. Lovende woorden die de waardering van een breed publiek onderstrepen.